Şan öğretmenliği yapan, biraz da viyolonsel çalan bir müzikçi, Brahms’ın da hazır bulunduğu özel bir davette, bestecinin viyolonsel ve piyano için yazmış olduğu bir sonatı çalmak istedi. Ricayı kabul eden Brahms, piyanoya oturduktan sonra öyle kuvvetli çalmaya başladı ki, viyolonselcinin sesi işitilmez oldu. Kısa bir aradan sonra viyolonselci:
-Üstadım, dedi rica ederim o kadar kuvvetli çalmayın, kendi çalgımı duyamıyorum.
Brahms yumuşak bir sesle karşılık verdi:
-Ne kadar talihlisiniz.