Georges Enescu
19 Ağustos 1881 – 4 Mayıs 1955
Rumen keman virtüözü, besteci
Müziğe 4 yaşında piyano çalarak başladı. Çingene kemancı Nicolas Chioru’dan dersler aldı. 5 yaşında beste yapmaya başladı. Yaş’da ünlü Rumen opera bestecisi Eduard Caudella’dan eğitim aldı. 1889’da Slanic-Moldova’da ilk defa sahnede keman çaldı. 1888’de S. Bachrich, J. Glün, J. Hellmesberger’den keman; L. Ernst’ten piyano; R. Fuchs’dan kontrpuan, armoni ve beste; J. Hellmesberger’den oda müziği, A. Prosnitz’den müzik tarihi dersleri aldığı Viyana Müzik Dostları Cemiyeti konservatuarına yazıldı. Buradaki eğitimini tamamladıktan sonra Paris Konservatuarı’na girdi. Burada da A. Marsick ve J. White’dan keman; Pierre-Max Dubois ve Thomas’dan armoni; A. Gedalge’den kontrpuan; G. Fauré ve J. Massenet’ten beste; L. Diémer’den Erken Dönem Klasik Batı Müziği dersleri aldı. Aynı zamanda çello, org ve piyano eğitimleri de aldı ve her birinde ortalama bir uzmanlık edindi.
Temmuz 1897’de Paris’de kendi bestelerinden oluşan ve genç bestecileri piyasaya tanıtan Éduard Colonne’nin dikkatini çeken bir konser düzenledi. Ertesi yıl 6 Şubat’ta op.1 Poème Roumain adlı ilk orkestra için senfonik süitiyle Concert Colonne’da sahneye çıktı ve büyük başarı gösterdi. Mart ayında Bükreş’teki Romanian Athenaeum’da aynı eserle orkestra şefliği kariyerine başladı. Mart 1903’te Bükreş’te Romanian Rhapsodies adlı 2 orkestral bestesinin prömiyerini yönetti. Çok geçmeden Romanya Kraliçesi Elisabeth of Wied tarafından saray kemancısı olarak atandı. Amerika’da ilk sahne alışı 1923 yılında New York’da Philadelphia Orkestrası ile besteci, kemancı ve şef olarak gerçekleşti. 1936 yılında tek operası Œdipe, Paris’te sahnelendi. 1937 Ocak ayında bu defa New York Filarmoni Orkestrası’nı yönetiyordu. 1927 yılında İngiliz keman virtüozü Yehudi Menuhin, Romanian Rhapsodies’in de arasında olduğu pek çok önemli eserini bestelediği ve 2. Dünya Savaşı boyunca gizlendiği Bükreş yakınlarındaki Sinaia’daki evi Villa Luminis’e geldi ve Enesco’dan keman dersleri aldı. Bu dersler ikili arasında büyük bir dostluk ve sanatsal ortaklığın doğmasına neden oldu.
1939 yılında Bükreş’te Marie Cantacuzino-Rosetti ile evlendi. Savaştan sonra, 1946 yılında müzik öğretmeni olarak yeniden Amerika Birleşik Devletleri’ne gitti. 1948 yılında ülkesinin komünist rejime geçmesinden sonra eşiyle birlikte yaşadığı Bükreş’teki Contacuzino Palace’a (daha sonra aslına uygun olarak restore edilip George Enescu Müzesine dönüştürüldü) rejimce el konulmasıyla, köklerinin olduğu ve çok sevdiği ülkesinden gayri resmi şekilde ayrıldı ve Paris’e geri döndü. 1951 yılında Fransız gazeteci Bernard Gavoty ile Radio France’da radyo söyleşi programı yaptılar.
Müzik hayatı boyunca bir opera, üç senfoni ve üç keman sonatı yazan Enesco, 1954 yılında hastalanarak çalışamaz hale geldi. 1955 yılı 4 Mayısında Paris’te hayatını kaybetti. Cenazesi, Père Lachaise Mezarlığı’na defnedildi.